وبلاگ یاران

بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در دیدار کارگزاران نظام

بسم‏اللَّه‏الرّحمن‏الرّحیم‏

امروز، روز بزرگى براى تاریخ اسلام، بلکه تاریخ بشریت است؛ روز ولادت نبى مکرم و رسول اعظم اسلام، حضرت محمّدبن‏عبداللَّه و همچنین روز ولادت امام به‏حق‏ناطق، حضرت جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى‏طالب (علیهم سلام‏اللَّه و رحمته). و برکات این روز به خاطر آن ولادت عظمى‏ و ولادت امام بزرگوار، امام جعفر صادق، براى مسلمانها بسیار عظیم است.بزرگداشت این روزها براى تذکر ماست؛ تذکر به عظمت مولود این روز، که حقیقتاً فهم و ادراک بشرى کوچکتر از آن است که بتواند آن حقیقت عظیم و آن روح والا و بزرگ را، با آن نورانیت، بدرستى درک کند. آنچه بر زبان امثال ما جارى مى‏شود، مربوط به همین جنبه‏هاى ظواهر قضیه است که:

فاق النبیّیّن فى خَلق و فى خُلق‏

و لم یدانوه فى علم و لا کرم‏

و کلّهم من رسول اللَّه ملتمس‏

غرفا من البحر او رشفا من الدیم‏

این چیزهایى است که عقل بشر و ادراک بشرى مى‏تواند در وجود نبى اعظم از دور مشاهده کند و در برکات احکام و قوانین و کلمات آن بزرگواران خود را غوطه‏ور سازد.

ما امروز به عنوان مسلمان و به عنوان انسان، محتاج پیامبریم؛ حتّى به عنوان مردمانى از نوع بشر. چون پیغمبر اکرم رحمةً للعالمین بود؛ نه فقط رحمةً للمسلمین. همه‏ى بشریت مرهون برکات و رحمت پیامبر اعظم‏اند. آنچه که به عنوان رسالت الهى، آن بزرگوار به بشریت عطا کرده است - که جامع همه‏ى مهامّ و کلیات آن، «قرآن کریم» است - امروز در اختیار ماست و مى‏توانیم از آن بهره ببریم.

پیغمبر اکرم راه نجات را بر روى بشر باز کرد؛ راه صلاح را به روى بشر گشود؛ بشریت را در جاده‏اى تشویق به حرکت کرد که حرکت در این جاده مى‏تواند مشکلات بشر را از بین ببرد؛ دردها را درمان کند. بشریت دردهاى دیرین دارد که مربوط به یک دوره و یک زمان نیست؛ بشریت محتاج عدالت است، محتاج هدایت است، محتاج اخلاق والاى انسانى است، محتاج دستگیرى و رهنمایى است؛ عقل بشر، محتاج کمک مبعوثان الهى است. این راه را به روى بشر، پیامبر اعظم با همه‏ى سعه و ظرفیت هدایت الهى باز کرد. آنچه که موجب شد و پس از این هم موجب مى‏شود که بشر از برکات این هدایت و این اعانت الهى برخوردار نشود، مربوط به خود انسانهاست؛ مربوط به جهل ماست؛ مربوط به کوتاهى و کاهلى و تنبلى ماست؛ مربوط به هوى‏پرستى و نفس‏پرستى ماست. بشر اگر چشم را باز کند، عقل را به کار بیندازد، همت بگمارد، حرکت بکند، راه باز است براى اینکه همه‏ى این مشکلات و دردهاى دیرین و زخمهاى کهنه‏ى بشرى درمان شود.

در مقابل این دعوت، دعوت شیطان است که جنود و یاران و دست‏پروردگان خود را در مقابل انبیاء همیشه بسیج کرده است و بشر بر سر دو راهى است؛ باید انتخاب کند.

امروز امت اسلامى - در همه‏ى اقطار اسلامى - نگاه جدیدى به شریعت اسلام و آئین اسلام پیدا کرده‏اند؛ بعد از غفلتهاى طولانى، بعد از دور ماندن از زلال حقایق اسلامى در دورانهاى متوالى و قرون متعدد. امروز بشریت چشم گشوده است؛ دنیاى اسلام و امت اسلامى چشم گشوده است به احکام اسلام و معارف اسلام؛ چون فلسفه‏هاى دست‏سازِ بشرى ضعف و ناتوانى خود را در صحنه نشان داده‏اند. دنیاى اسلام، امروز مى‏تواند با تمسک به شریعت اسلامى و معارف اسلامى، پیشتاز بشریت به سوى تعالى و کمال باشد. دنیا، امروز آماده‏ى تحرک امت اسلامى است. پیشرفتهاى علمى بشر - در عمده‏ترین بخشِ آن، اخلاق و معنویت و روح دینى به زاویه و به حاشیه رانده شده است - و دانش بشرى و نگاه نوِ انسان به حقایق طبیعى عالم، مى‏تواند دستمایه‏اى براى حرکت امت اسلامى باشد. معارف اسلامى در اختیار دنیاى اسلام است؛ سیره‏ى پیغمبر، کلام پیغمبر، از همه بالاتر، «قرآن کریم» در اختیار دنیاى اسلام است و دنیاى اسلام مى‏تواند حرکت کند.

آنچه که در دوران کنونى با ملاحظه‏ى حوادث عالم و با رصد کردنِ آنچه که در دنیاى سیاست مى‏گذرد جاى تردید نیست، دو سه مطلب عمده است:

یکى، بیدارى دنیاى اسلام است. حرفى که در صد سال قبل مصلحان دنیاى اسلام در کشورهاى مختلف در غربِ دنیاى اسلام، در شرقِ دنیاى اسلام، در محیطهاى غریبانه بر زبان مى‏آوردند، امروز در دست توده‏هاى مردم به عنوان یک شعار مطرح است: برگشت به اسلام، احیاى قرآن، ایجاد امت واحده، عزت و قدرت دنیاى اسلام و امت اسلامى؛ چیزهایى که به عنوان یک آرمانِ دوردست، مصلحان در محیطهاى محدود در بین خواص مطرح مى‏کردند، امروز در بین توده‏هاى مسلمان جزو آرمانهاى مطرح و جزو شعارهاى زنده است. به هر کدام از کشورهاى اسلامى که شما نگاه کنید - بخصوص در میان قشرهاى جوان و تحصیلکرده و روشنفکر - این شعارها زنده است. این نشان‏دهنده‏ى این حقیقت است که هویت اسلامى در دلها زنده شده است. البته نقش پیروزى اسلام در ایران اسلامى در این زمینه نقش بسیار بارزى است. ملت ایران با فداکارى خود، با ایستادگى خود، با به دست گرفتن عَلَم عزت اسلامى، به ملتهاى مسلمان روح دمیدند؛ آنها را امیدوار کردند. نتایج این امید را شما در گوشه گوشه‏ى دنیاى اسلام و در کشورهاى اسلامى مشاهده مى‏کنید. این یک حقیقت غیر قابل انکار است.

حقیقت غیر قابل انکارِ دیگر این است که امروز دشمنىِ با اسلام از سوى جبهه‏ى استکبار جهانى، دشمنىِ سازمان‏یافته‏تر و جدى‏تر و همه‏جانبه‏ترى است؛ هم به لحاظ فرهنگى، هم به لحاظ تبلیغات سیاسى، هم به لحاظ تحرک سیاسى، هم به لحاظ اقتصادى. بیدارى دنیاى اسلام هم یک خطر براى جهان استکبار محسوب مى‏شود. قدرتهاى استکبارى - یعنى آن کسانى که اداره‏ى بخش عظیمى از دنیا در پنجه‏ى اقتدار زر و زور آنهاست؛ شبکه‏ى صهیونیسم جهانى، قدرت زورگوى امریکا، دستگاههاى مالى‏اى که پشتیبان این نظام سلطه‏ى جهانى هستند - از بیدارى دنیاى اسلام احساس خطر مى‏کنند و این را بر زبان هم مى‏آورند. و آنچه که امروز علیه اسلام از جبهه‏هاى مختلف انجام مى‏گیرد، یک حرکت سازمان‏یافته و حساب‏شده است؛ طراحى‏شده است. این تصادفى نیست که همان حرفى را که رئیس جمهور امریکا - که در رأس قدرت شیطانى استکبار است - در مقابله‏ى با اسلام بیان مى‏کند، آن را به زبان دیگرى یک مقام عالى روحانىِ مسیحى بیان کند! قصد مؤاخذه‏ى اشخاص را نداریم، مسأله را تحلیل مى‏کنیم. این نمى‏تواند تصادفى باشد. اهانت به پیغمبر در مطبوعات، ایراد به اسلام و اتهام به اسلام به عنوان دین خشن؛ تهمت زدن به ملتهاى مسلمان. از آن طرف هم اظهارات سیاسیونى که دم از جنگ صلیبى مى‏زنند؛ دم از دشمنى با ملتهاى مسلمان مى‏زنند و صریحاً این را ابراز مى‏کنند. اینها تصادفى نیست. دشمن به عنوان یک جبهه در مقابل امت اسلامى تصمیم بر کارشکنى و اعمال دشمنى دارد. بعد از پیروزى انقلاب اسلامى در ایران، این دشمنى جدى‏تر شده است.

حقیقت سوم که آن هم بسیار مهم و قابل توجه است، این است که در این رویاروئى، برخلاف محاسبات ظاهرى و مادى، طرفِ على‏الظاهر قدرتمندتر - یعنى مسلح به سلاح پول و سلاح نظامى و سلاح اقتصادى - مغلوبِ امت اسلامى و ملتهاى مسلمان و این حرکت عظیم اسلامى شده است و کارى از پیش نبرده است. بسیار در خور توجه است که در مسأله‏ى خاورمیانه و خصوصِ مسأله‏ى فلسطین یا مسائل گوناگونى که در این منطقه است - مثل مسأله‏ى عراق، مسأله‏ى لبنان - قدرت استکبارى امریکا با همه‏ى قوا به میدان بیاید و شکست بخورد. این، یک حقیقتى است.

در فلسطین هم قدرتهاى استکبارى شکست خوردند. چه کسى مى‏توانست باور کند که یک سازمان مبارزى که شعار او مقابله‏ى با رژیم صهیونیستى است، در میان فلسطینى‏ها قدرت بگیرد؟! چه کسى مى‏توانست باور کند که تهاجم نظامى به لبنان به وسیله‏ى یک گروه مبارزِ مؤمنِ از جان گذشته، به طور فضاحت‏آمیزى شکست بخورد، که در جنگ سى‏وسه روزه‏ى لبنان دیده شد؟! چه کسى باور مى‏کرد که امریکا با همه‏ى تلاشى که در عراق کرد و با گسیل آن همه نیرو، نتواند مقاصد خود را بر ملت عراق تحمیل کند و عراق را مدخلى قرار بدهد براى سیطره‏ى بر کل منطقه‏ى عربىِ خاورمیانه و بازى کردن با ملتها و دولتهاى این منطقه؟! ولى اینها اتفاق افتاد. در همه‏ى این موارد، طرفى که شکست خورد، همان طرفى بود که به حسب ظاهر، از اقتدار نظامى و اقتدار ظاهرى و پول و قدرت اقتصادى و سیاسى برخوردار بود. این هم یک حقیقتى است.

در این مواجهه و مقابله‏ى هویت اسلامى و هویت استکبار، طرف غالب، طرف هویت اسلامى بوده است. این حقایق را باید در نظر داشت. گاهى مى‏گویند آقا! با واقعیات کار کنید؛ واقع‏بین باشید. واقع، اینهاست. وقایعى که باید در تحلیلها دید و در تصمیم‏گیریها مورد توجه قرار داد. این حقایق غیر قابل انکارى است که در مقابل چشم ماست و داریم مى‏بینیم.

دنیاى اسلام اگر بخواهد حرکت عمیقِ امت اسلامى را در جهت پیروزى، بدرستى پیش ببرد، الزاماتى را باید قبول کند، که اولینِ این الزامات، «اتحاد» است؛ اتحاد اسلامى، انسجام اسلامى.

به جان هم انداختن برادران، یکى از نقشه‏هاى اوّلىِ استکبار است که از قدیم هم شناخته شده است؛ تفرقه بینداز و حکومت کن، یک سیاست قدیمى است؛ همه هم گفته‏ایم، همه هم مى‏دانیم، درعین‏حال، بعضاً متأسفانه همین سیاست را دشمنِ ما مى‏تواند اعمال کند و ما غافل باشیم؛ به خاطر تبعیت از اهواء نفسانى، به خاطر تحلیلهاى غلط، به خاطر کوته‏بینى‏ها، به خاطر ترجیح دادن منافع شخصى یا منافع کوتاه‏مدت بر منافع بلندمدت.

امروز شما نگاه کنید: سیاست استکبار ایجاد جنگ بین فلسطینى و فلسطینى است؛ بین عراقى و عراقى است؛ بین مسلمانِ شیعه و مسلمانِ سنى است؛ بین جامعه‏ى عربى و غیر عربى است. این، سیاستهاى آشناست. این را اول باید همه علاج کنند. ما به سهم خود، وحدت را بین امت اسلامى یک ضرورت مى‏دانیم. امسال را هم سالِ «اتحاد ملى و انسجام اسلامى» اعلام کردیم. انسجام اسلامى در یک وجه، خود ناظر به همه‏ى دنیاى اسلامى است؛ باید با هم منسجم باشند؛ باید به یکدیگر کمک کنند؛ هم دولتهاى اسلامى، هم ملتهاى اسلامى. و دولتهاى اسلامى در استفاده‏ى از ظرفیت ملتهاى اسلامى براى ایجاد این وحدت بزرگ، مى‏توانند سهم و نقش داشته باشند.

چیزهایى مانع از اتحاد مى‏شود. عمده‏ى آنها بعضاً کج‏فهمى‏ها و بى‏اطلاعى‏هاست؛ از حال هم خبر نداریم؛ درباره‏ى هم توهمات مى‏کنیم؛ درباره‏ى عقاید هم، درباره‏ى تفکرات یکدیگر دچار اشتباه مى‏شویم؛ شیعه درباره‏ى سنى، سنى درباره‏ى شیعه؛ فلان ملت مسلمان درباره‏ى آن ملت دیگر، درباره‏ى همسایه‏اش؛ سوء تفاهم‏ها، که دشمنان هم بشدت بر این سوءتفاهم‏ها دامن مى‏زنند. افرادى هم متأسفانه بر اثر همین سوء فهم، سوء تحلیل، ندیدن نقشه‏ى کلى دشمن، بازیچه‏ى این بازى دشمن قرار مى‏گیرند و دشمن از آنها استفاده مى‏کند. گاهى یک انگیزه‏ى خیلى کوچک، انسانى را وادار مى‏کند حرفى بزند، موضعى بگیرد، کارى بکند که دشمن در نقشه‏ى کلى خود از آن حرف استفاده مى‏کند و شکاف را بین برادران زیاد مى‏کند.

علاج اصلى، داروى اصلى براى امروزِ دنیاى اسلام، داروى «اتحاد» است؛ باید با هم متحد بشوند. علما و روشنفکران اسلام بنشینند و منشور وحدت اسلامى را تنظیم کنند؛ منشورى تهیه کنند تا فلان آدم کج‏فهمِ متعصبِ وابسته‏ى به این، یا فلان، یا آن فرقه‏ى اسلامى، نتواند آزادانه جماعت کثیرى از مسلمانان را متهم به خروج از اسلام کند؛ تکفیر کند. تهیه‏ى منشور جزو کارهایى است که تاریخ، امروز از روشنفکران اسلامى و علماى اسلامى مطالبه مى‏کند. اگر شما این کار را نکنید، نسلهاى بعد از شما مؤاخذه خواهند کرد. مى‏بینید دشمنىِ دشمنان را ! مى‏بینید تلاش آنها را براى نابود کردن هویت اسلامى و ایجاد اختلاف بین امت اسلامى! بنشینید علاج کنید؛ اصول را بر فروع ترجیح بدهید. در فروع ممکن است افراد یک مذهب هم با همدیگر اتحاد نظر نداشته باشند؛ مانعى ندارد. مشترکات بزرگى وجود دارد؛ گرد این محور - محور مشترکات - همه مجتمع شوند. مواظب توطئه‏ى دشمن باشند؛ مواظب بازى دشمن باشند. خواص، بین خودشان بحثهاى مذهبى را بکنند، اما به مردم نکشانند؛ دلها را نسبت به یکدیگر چرکین نکنند؛ دشمنى‏ها را زیاد نکنند؛ چه بین فرقه‏هاى اسلامى، چه بین ملتهاى اسلامى، چه بین گروههاى اسلامى در یک ملت.

آنچه که براى استکبار مهم است، «اسلام» است. مى‏خواهند اسلام را بزنند؛ این را همه باید بفهمیم. براى آنها شیعه و سنى فرق نمى‏کند. هر ملتى، هر جمعیتى، هر شخصیتى که تمسکش به اسلام بیشتر باشد، آنها از او احساس خطر مى‏کنند؛ حق هم دارند. واقعاً اسلام براى اهداف و مقاصد سیطره‏جویانه‏ى استکبار خطر است؛ براى ملتهاى غیر مسلمان، نه؛ هیچ خطرى نیست. آنها عکسِ این را تبلیغ مى‏کنند. آنها با استفاده‏ى از هنر، با استفاده‏ى از تبلیغات، با استفاده‏ى از سیاست، با استفاده‏ى از رسانه‏ها این‏طور تبلیغ مى‏کنند که اسلام علیه ملتهاى دیگر است! علیه ادیان دیگر است! این‏طور نیست. اسلام علیه ادیان دیگر نیست. اسلام همان دینى است که وقتى بر مناطق غیر مسلمان مسلط شد، اصحاب ادیان از رحمت اسلام شکرگزارى کردند و گفتند شما بر ما از حکام قبلى خودمان مهربانتر هستید. در همین منطقه‏ى شامات، وقتى فاتحان اسلامى وارد شدند، یهودیان و مسیحى‏هایى که در منطقه بودند، به آنها گفتند شما مسلمانها بر ما مهربانید. آنها با مردم مهربانى کردند. اسلام دین رأفت است، دین رحمت است؛ رحمةً للعالمین است. اسلام به مسیحیت مى‏گوید: «تعالوا الى کلمة سواء بیننا و بینکم». مشترکات را با آنها مورد ملاحظه قرار مى‏دهد. اسلام علیه ملتهاى دیگر نیست، علیه ادیان دیگر نیست؛ علیه زور است، علیه ظلم است، علیه استکبار است، علیه سیطره‏جوئى است. سیطره‏جویان و ظالمان و مستکبران این حقیقت را بعکس در دنیا وانمود مى‏کنند. آنها از همه‏ى امکانات هم استفاده مى‏کنند؛ از هالیوود گرفته تا امکانات تبلیغاتى، تا اسلحه و نیروهاى نظامى، براى اینکه عکسِ این را تبلیغ کنند و به دنیا نشان بدهند.

اسلام و بیدارى اسلامى خطر است؛ اما براى استکبار. و آنها این خطر را در هرجا ببینند، آن را هدف قرار مى‏دهند؛ آماج حملات خودشان قرار مى‏دهند؛ چه سنى باشد، چه شیعه باشد. استکبار به حماس در فلسطین همان نگاه و رفتارى را مى‏کند، که با حزب‏اللَّه در لبنان. آن سنى است، این شیعه است. نگاه استکبار به مسلمانهاى متعبد و پابند در هر نقطه‏ى از دنیا یکسان است؛ چه شیعه و چه سنى. آیا عاقلانه است که ما بین خودمان نگاهمان را نگاه طائفى بکنیم؟ نگاه قومى بکنیم؟ نگاه مذهبى بکنیم؟ بین خودمان با هم دست به یقه بشویم؟ با هم گلاویز بشویم و فراموش کنیم که دشمن مشترک، هدفش این است که ما را از بین ببرد؛ و نیرویمان را این‏جور هدر بدهیم؟

امروز دنیاى اسلامى باید براى عزت خود تلاش کند؛ براى استقلال خود تلاش کند؛ براى پیشرفت علمى و قدرت معنوى خود، یعنى تمسک به دین و توکل به خدا و یقین به کمک خدا تلاش کند. و «عداتک لعبادک منجزّه». این وعده‏ى الهى است؛ وعده‏ى منجزّ الهى است که «و لینصرنّ اللَّه من ینصره». با اعتماد به این وعده، وارد میدان تحرک و عمل بشوند. این عمل، فقط تفنگ دست گرفتن نیست؛ این عمل، عمل فکرى است، عمل عقلانى است، عمل علمى است، عمل اجتماعى است، عمل سیاسى است؛ همه براى خدا و همه در راه اتحاد دنیاى اسلام. از این، هم ملتها منتفع مى‏شوند، هم دولتهاى اسلامى. دولتهاى اسلامى اگر متصل به دریاى بیکران امت اسلامى باشند، قویتر خواهند شد، تا متکى باشند به سفیر امریکا و فلان سیاستمدار امریکایى؛ این، براى آنها قدرت نمى‏آورد. اما اگر دولتهاى اسلامى به دنیاى اسلام، به امت اسلامى و به این دریاى عظیم و خروشان متصل شوند؛ به هم نزدیک شوند، چرا استکبار بتواند یک دولت اسلامى را هدف قرار بدهد و او را از دیگران جدا کند؛ به حساب او برسد، بعد برود سراغ یک دولتِ دیگر؟ همه باید به این مسأله توجه کنند. دولتهاى اسلامى، متحد و منسجم باشند و بدانند که مى‏توانند.

ما این تجربه را در مقابل امت اسلامى قرار دادیم. ملت ایران، تجربه‏ى ایستادگى و اعتماد به خداوند و اعتماد به قدرت خود را در اختیار دنیاى اسلام قرار داده است. دنیاى اسلام مى‏تواند نگاه کند. از اول انقلاب تا امروز بیست‏وهشت سال گذشته است. در این بیست‏وهشت سال، یک روز نشد که استکبار علیه ملت ما تلاش نکند؛ کار نکند. و ما هیچ روزى نشد که از روز قبل جلوتر نرویم و پیشرفت بیشترى نکنیم و قدرت بیشترى پیدا نکنیم.

از خداوند متعال مسألت مى‏کنیم که رحمت و عنایت و کمک خود را شامل حال همه‏ى امت اسلامى بکند. این عید شریف را هم به همه‏ى امت اسلام و به شما حضار گرامى تبریک عرض مى‏کنیم و درود مى‏فرستیم بر روح مطهر امام بزرگوارمان که این راه را به روى ما باز کرد. و از خداوند متعال طلب علو درجات مى‏کنیم براى شهدا و ایثارگرانمان که در این راه حرکت کردند و تلاش کردند. و امیدواریم دعاى حضرت بقیةاللَّه (ارواحنافداه) شامل حال همه‏ى ملتهاى مسلمان باشد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته